Jape - This Chemical Sea albumreview

Oorspronkelijk was Jape een soloproject van Richard Egan uit Dublin, maar inmiddels is het een drietal. Egan is nog wel steeds de belangrijkste schrijver in de band. Na het album 'Ocean Of Frequency' uit 2011 vertrok hij naar Zweden, waar hij aan een opvolger ging werken. Die is er nu met 'This Chemical Sea'. 

Ik ben niet bekend met eerder werk van Egan, maar volgens mensen die het kunnen weten zijn de Zweedse invloeden duidelijk hoorbaar. Ook had bandlid Glenn Keating een rol in het tot stand komen van dit album, waar Egan het eerder vooral alleen deed.

Opener "Seance Of Light" geeft de aftrap voor een kleine drie kwartier prettige electropop. "The Heart's Desire" begon als een basloopje en werkte Egan uit tot een heel nummer waarin dat loopje wel steeds de basis blijft. Halverwege het album is het intense "Metamorphosis" een opvallend nummer, net als "Love On The Crest Of A Wave".

Op 'This Chemical Sea' klinkt Jape als veel andere acts in dit genre, electropop met een klein vleugje dance (meerdere nummers zouden het volgens mij goed doen op een festival als het volume goed open gaat en de muziek en beats wat meer op de voorgrond gehaald worden) en een beetje dromerigheid, wat versterkt wordt door de vele echo's in de zang. Meerdere nummers die zeker een plek op de radio verdienen.

Kijk naar de video voor "The Heart's Desire". 'This Chemical Sea' kwam vorige week uit in Nederland.