City and Colour is het soloproject van Dallas Green, zanger en gitarist in de succesvolle post-hardcore band Alexisonfire. Refererend naar zijn voornaam (Dallas) en achternaam (Green) begint hij in 2004 met dit project en is met 'If I Should Go Before You' inmiddels aan het vijfde album toe.
De keuze iets naast zijn band te gaan doen lijkt een goede; hij speelt wereldwijd in uitverkochte zalen, de albums behalen diverse soorten eremetaal en ook de nominaties voor (Canadese) muziekprijzen stromen binnen. In Europa blijft het hitlijstsucces voorlopig beperkt tot het Verenigd Koninkrijk. Gaat Nederland nu ook om?
Qua stijl is City and Colour niet gauw in een hokje te drukken, je hoort rock, pop, folk, country (americana?), alles door elkaar. Opener "Woman" zul je niet snel in een hitlijst of op de radio tegenkomen vanwege de lengte (ruim negen minuten) maar zal het live ongetwijfeld goed doen in een donkere concertzaal.
Hierna zijn de nummers een stuk korter en meer geschikt voor de radio, waarbij de titeltrack bij de betere nummers hoort. Favoriet nummer is echter het meer up-tempo "Map Of The World". Enig nadeel is dat het album hierna afsluit met twee tragere nummers. Mooi, zeker, maar na het opwekkende "Map Of The World" even schakelen. Zeker ook als je er een foto van Green (helemaal onder de tattoo's) bij ziet en weet dat hij voorheen in de hardcore muziek opereerde.
Hitlijst in Nederland? Nee. Goed album? Ben nit bekend met zijn oudere werk, maar dit smaakt wel naar meer. En buiten de mainstream radio zullen er in Nederland zeker liefhebbers zijn die het album zullen luisteren of naar een concert gaan.
Beoordeling: 7,7/ 10
De plaat verschijnt op 9 oktober via Dine Alone/Caroline. Op 14 febrauri 2016 spelen ze in Paradiso, Amsterdam.
Luister hieronder naar "Wasted Love", naar ik begrepen heb de nieuwe single.
Qua stijl is City and Colour niet gauw in een hokje te drukken, je hoort rock, pop, folk, country (americana?), alles door elkaar. Opener "Woman" zul je niet snel in een hitlijst of op de radio tegenkomen vanwege de lengte (ruim negen minuten) maar zal het live ongetwijfeld goed doen in een donkere concertzaal.
Hierna zijn de nummers een stuk korter en meer geschikt voor de radio, waarbij de titeltrack bij de betere nummers hoort. Favoriet nummer is echter het meer up-tempo "Map Of The World". Enig nadeel is dat het album hierna afsluit met twee tragere nummers. Mooi, zeker, maar na het opwekkende "Map Of The World" even schakelen. Zeker ook als je er een foto van Green (helemaal onder de tattoo's) bij ziet en weet dat hij voorheen in de hardcore muziek opereerde.
Hitlijst in Nederland? Nee. Goed album? Ben nit bekend met zijn oudere werk, maar dit smaakt wel naar meer. En buiten de mainstream radio zullen er in Nederland zeker liefhebbers zijn die het album zullen luisteren of naar een concert gaan.
Beoordeling: 7,7/ 10
De plaat verschijnt op 9 oktober via Dine Alone/Caroline. Op 14 febrauri 2016 spelen ze in Paradiso, Amsterdam.
Luister hieronder naar "Wasted Love", naar ik begrepen heb de nieuwe single.
Comments
Post a Comment