Onder de naam De Elias EP's werkte liedjesschrijver en gitarist Frank van Kasteren het afgelopen anderhalf jaar -in schuurtjes, oude boerderijen, hutjes en een yurt- aan een serie van vijf EP's.
Geen opsmuk, grote productie of stoere verhalen maar eerlijke nederlandstalige liedjes over de vijf fases van het rouwproces: Ontkenning, Boosheid, Verdriet, Onderhandeling & Acceptatie.
Afgelopen week verscheen het "middel- en zwaartepunt" van deze 5-delige EP-reeks als fysiek album: 'Nachtkaars'.
Wat kun je verwachten als iemand lange tijd werkt en sleutelt aan liedjes? Je zou zeggen heel ingewikkelde projecten, want veel tijd om te knutselen geeft vaak veranderende inzichten. Maar Van Kasteren wilde juist geen ospmuk en grote producties.
Dan kom je uit bij huisvlijt die buiten de gebaande songstructurenpaden (?) treedt.
Soms vreemde, niet altijd even geslaagde nummers als opener "Niets Meer","De Achtertuin" en "Het Maanlied". Maar ook een heerlijk "Dans Jij Nog Maar Door", een "Ach Lieve", "Mooiste Meisje" en single "Scherven".
Tenminste als het knip- en plakwerk wat de tracklist op de achterkant vormt in goede volgorde ontcijferd is. Die nummers zijn dan wel weer de nummers die veel weghebben van een popliedje en bij "Ach Lieve" werkt het fijn drijvende ritme ook zeker mee.
Een artiest die op zichzelf knutselt aan liedjes wordt al gauw vergeleken met een Spinvis in zijn begindagen daar heeft De Elias EP's zeker raakvlakken mee qua composities en niet standaard teksten en dito onderwerpen (beste voorbeeld: "De Achtertuin").
En wat het dan oplevert? In dit geval een album dat zich prima leent voor een donkere avond als het rustig in huis is en je in plaats van een boek op de bank een plaat gaat luisteren. Een plaat met vooral een sterk middenstuk.
Beoordeling: 7/ 10
Concerten? Geen idee. Sowieso weinig te vinden over wat Van Kasteren met dit project doet buiten de studio(s). Luister hier naar "Mooiste Meisje".
Geen opsmuk, grote productie of stoere verhalen maar eerlijke nederlandstalige liedjes over de vijf fases van het rouwproces: Ontkenning, Boosheid, Verdriet, Onderhandeling & Acceptatie.
Afgelopen week verscheen het "middel- en zwaartepunt" van deze 5-delige EP-reeks als fysiek album: 'Nachtkaars'.
Wat kun je verwachten als iemand lange tijd werkt en sleutelt aan liedjes? Je zou zeggen heel ingewikkelde projecten, want veel tijd om te knutselen geeft vaak veranderende inzichten. Maar Van Kasteren wilde juist geen ospmuk en grote producties.
Dan kom je uit bij huisvlijt die buiten de gebaande songstructurenpaden (?) treedt.
Soms vreemde, niet altijd even geslaagde nummers als opener "Niets Meer","De Achtertuin" en "Het Maanlied". Maar ook een heerlijk "Dans Jij Nog Maar Door", een "Ach Lieve", "Mooiste Meisje" en single "Scherven".
Tenminste als het knip- en plakwerk wat de tracklist op de achterkant vormt in goede volgorde ontcijferd is. Die nummers zijn dan wel weer de nummers die veel weghebben van een popliedje en bij "Ach Lieve" werkt het fijn drijvende ritme ook zeker mee.
Een artiest die op zichzelf knutselt aan liedjes wordt al gauw vergeleken met een Spinvis in zijn begindagen daar heeft De Elias EP's zeker raakvlakken mee qua composities en niet standaard teksten en dito onderwerpen (beste voorbeeld: "De Achtertuin").
En wat het dan oplevert? In dit geval een album dat zich prima leent voor een donkere avond als het rustig in huis is en je in plaats van een boek op de bank een plaat gaat luisteren. Een plaat met vooral een sterk middenstuk.
Beoordeling: 7/ 10
Concerten? Geen idee. Sowieso weinig te vinden over wat Van Kasteren met dit project doet buiten de studio(s). Luister hier naar "Mooiste Meisje".
Comments
Post a Comment